zaterdag 28 januari 2017

2017 tweede seizoen in de Carribian.

10 januari van Schiphol gevlogen naar St Maarten en vandaar met een klein vliegtuig naar Antigua.
Daar hadden we Shiva voor het huricane seizoen in Mei 2016 achtergelaten. Pantaenius onze verzekering van de boot vond dat een goede stalling onder voorbehoud dat de boot op een stevige stalen bok zou staan en met lijnen stevig aan de grond verankerd zou zijn.

Na wat klussen en bevoorraden van de boot, zijn we na een prachtige zeiltocht in twee dagen in St.Maarten aangekomen. Een paar dagen in de baai voor anker gelegen, voor verdere klussen en nu in de marina in de lagoon, een soort binnen meer waar je heel beschut ligt. Wij wilden graag een bezoek brengen aan Saba .
Saba  is een vulkaan van 880m hoog. Door de steile kust en zee bodem en de daar altijd staande stevige deining  is ankeren lastig is en heel oncomfortabel.
 Daarom drie dagen Saba  met de ferry, die 3 keer per week heen en weer vaart.
Ten opzichte van veel van de Caribische eilanden die vaak een rommelige en slecht onderhouden infrastructuur hebben, waren wij erg verrast over Saba.
 Prachtige regenwouden,  een steile kust, geen stranden, ruige rotsen en weinig toeristen, maar  het meest opvallende zijn de kleine witte cottage-achtige zonder uitzondering  allemaal met dezelfde kleur roden platen daken.  Bewoners zij er erg vriendelijk en behulpzaam.
Er zijn  een paar uitzonderlijk goed restaurants en hotels die veelal gerund worden door Nederlanders .die daar vanwege de aparte en rustige sfeer neergestreken zijn.


antigua : maiskolven bakken op de markt

anitgua:overal kleine kraampjes van  particulieren op de markt, met een beetje fruit en groenten.
koffie drinken  samen met de terras leguaan.

 Een beetje geschiedenis over Saba:

1493 ontdekt door Columbus, maar pas in 1632, na vele overheersers,
 in bezit van nederland.
Er wonen ongeveer 2000 Sabanen.
Tot 1938 was er geen weg en de twee dorpjes konden elkaar alleen bezoeken door een bergpad.
De aanvoer op het eiland kon alleen door een steile trap, waarop alles werd vervoerd.
Het verhaal gaat dat koningin Wihelmina langs deze trap naar boven is gedragen.
 1946 was de weg dan eindelijk klaar, en kreeg de naam:
"The road that couldn't be built"

Alle huizen hebben watertanks in de tuin of onder hun huizen, waarin regenwater wordt bewaard.
Bij grote droogte kan de waterzuivering een beetje helpen en in geval van nood komt een marineschip, die 5000 lt per uur kan produceren en de hotels moeten dan water kopen!


cruisseschepen op st maarten.
Het contrast met St Maarten is groot.
Hier zijn de straten slecht onderhouden en alles geeft een rommelige, onverzorgde indruk.
 Het plezierige van St Maarten is dat je er voor onderhoud en reparaties van jachten altijd goed terecht kunt .
Heerlijk voor anker  buiten in de baai, en zwemmen afwisselen met klussen .
Het is een populaire pleisterplaats voor jachten en voor mensen die op hun schip wonen en niet meer verder trekken.Natuurlijk is hier de bekende heinike bar,waar de zeilers en bevolking elkaar ontmoeten op borreltijd.


witte huisjes op Saba

eerste uitzicht op onze trail.




         
             De trail begon simpel.... maar uiteindelijk gingen wij ravijn in en ravijn uit.
             vier en half uur "lopen" door een prachtig tropisch regenwoud, schitterend!!!!
             Maar ............pfft........... soms even heftig!



                   ons scout hotel op Saba,  eenvoudig, maar
                   authentiek
In Trumpland is alles anders; ander gas system en 110Volt i.p.v 230 V
De watermaker lekte!!! o Jee,wat nu?
stuurboord kajuit leeggehaald en ontdekte dat , heel simpel de rubberen ringetjes versleten waren.
In ned. ga je dan even naar de winkel en hupsakee klaar!
herman met de Dingy (onze transportmiddel hier) alle watersport zaken af en gevonden. Weer de achterkajuit  uitgeruimd en  ingeruimd en ja hoor...lekkage verholpen.


In april willen wij oversteken naar  de USA.
natuurlijk willen wij niet aangehouden worden als een "bootvluchteling"



  Dus zijn wij goed gaan informeren naar de regels om dit land van Trump, binnen te komen volgens hun vaak absurde regels.
Na veel zoeken op internet is de map met documenten compleet(DENKEN WIJ???)
Maar  nu nog het gasprobleem:Wij gebruiken  nu butagas, maar dit kan niet bijgevuld worden in de USA  en is verboden.
Er zit niets anders op dan dat wij nieuwe Amerikaanse tankjes kopen met de juiste Amerikaanse goedgekeurde aansluitingen. Ze moeten echter wel passen in onze gasbun buiten!
Herman is vandaag wel 5 maal heen en weer gevaren naar Inner Waterworld, maar alles past en lijkt te gaan werken.
nog even de drie blauwe Camping gaz tankjes opgebruiken en en dan de Amerikaanse laten vullen met Propaangas.

DUS.......America......, here we come!!!
als we, met die nieuwe Trump regels binnen mogen komen, toch....?