23 april 2017 Eleuthta en Nassau

23 april 2017

Op 17 april zijn wij gevaren naar Eleuthera Island, een verslag hiervan staat op de vorige blog.

Op Eleuthera Island zijn wij direct doorgevaren naar Governos Harbour, omdat in active captain, in de vele verhalen stond, dat het slecht ankeren was in de meeste havens bij dit 180 km lange eiland.

De baai hier was de meest beschutte en handig  midden in het eiland.

En het was inderdaad zo: voor het eerst hebben wij drie keer opnieuw het anker moeten laten vallen voordat deze goed in de grond  hield, maar de aanhouder wint en extra ketting gezet, omdat wij een dagje het eiland willen gaan verkennen.

Hieronder nog twee foto,s van Annemieke en Susan, met de door Annemieke beschilderde eieren.

  Onderweg,  vroeg in de morgen  bij opkomende
  licht, natuurlijk proberen een vis te vangen.
  Tot drie keer toe heeft Herman beet, maar de vis
  stribbeld  heel erg tegen en  het is zwaar binnen
  halen, ik pak alvast de grootste haak,die wij aan
  boord hebben,want ik heb zin in gestoofde vis
  en weer eens een viscurry.

  helaas, helaas , tot drie keer toe krijgen wij
  de vis niet binnen en verdorie de laatste keer
  gaat de vis met het hele tuig er vandoor.
  er moet een heel nieuw vistuig aan gemaakt
  worden! Wat missen wij Daan nu! :)

Op de kade is er iedere avond om klokslag 17.00
uur visverkoop door de lokale vissers.
De bewoners van de vakantie huizen hier weten dat en komen snel hun visje kopen.

 Governor Harbour is een verrassend  leuk dorp, veel oude  houten huizen, uit de koloniale tijd die nu  opgeknapt zijn als vakantie huizen.  In gesprek met een van de bewoners blijkt dit een groot probleem te zijn voor dit mooie eiland. Weinig inkomsten van deze toersten, ontvolking en een jeugd zonder werk en niet echt bereid om in de landbouw te gaan.

De rode grond is hier erg vruchtbaar en groenten en fruit kweken zou dus prima kunnen hier. De komende maand zijn er verkiezingen op de Bahama's en deze dame hoopt dat er dan verandering zal gaan komen. Wel is er nog een hele grote ananas plantage, die in bezit is van een (rijke?) familie . Erg leuk om wat achtergrond informatie te krijgen maar echt het begrijpen kan natuurlijk niet.  Ze raad ons aan om vooral wel het pontje te nemen naar Harbour Island en dat gaan wij doen                                                                                                                                               

                                                                                                               

Het oude kerkje uit 1840 

 De  bibliotheek, heel goed uitgerust en van binnen, nog prachtig , met  de oorspronkelijke koloniale inrichting.
Jammer genoeg mochten wij geen foto's meer maken omdat ze ging sluiten en ze moest naar haar familie toe.

 Wij huren een auto  en rijden naar de noord kant van het eiland op advies van de dame  uit het kleine souvenierswinkeltje.

Een ontzettend leuk strandtentje,helemaal versierd met schelpen en zeer verzorgd en kleurrijk. De eigenaar is zeer vriendelijk. Eigenlijk is hij nog gesloten in de morgen, maar natuurlijk maakt hij voor ons een kopje koffie, wederop met verhalen over dit eiland. Het gaat  net zo als bij alle ontmoetingen hier: iedereen is zeer vriendelijk en bereid je van alles te vertellen en onderweg zwaait iedereen naar je.

Een vissersdorpje onderweg, met de visser met zijn vangst van de dag , met een voor ons onbekende vis.
Hij lijkt op een geep, met hele scherpe tanden, dus vast een roofvis.
Gelukkig was deze vis voor zijn familie en niet te koop, want ik vond  deze niet zo aantrekkelijk!
Langs de kant enorme bergen met conga's. De bekende schelpen die men hier een lekkernij vind.

In het noorden van Eleuthera is Glass window
In de beschrijving benoemd als: the narrowest Place on Earth
Een van  van de "wereldwonderen"
Waarom? Aan de west kant is het ongelooflijke blauwe water van de Bahama's en aan de oostzijde het diepe
 donkerblauwe water van de Atlantisch oceaan.  verschillende malen is er hier tijdens een hurrican een gat in geslagen .
nu is er een betonnen brug overheen gelegd.
Het is een zeer imposant gezicht, en ik zal proberen de luchtfotos's van internet erbij te zetten.

 Toen met het kleine pontje in 10 minuten naar Harbour Island. een klein, maar erg leuk plaatsje uit de koloniale tijd met kleurrijke houten huizen,  uit rond 1750. Wij denken wel dat de eigenaren ,veelal zeer gefortuneerde Amerikanen? zijn.

Maar erg mooi is het wel, het geeft een beetje een Deense indruk: veel luiken en bloemen en gekleurde, zeer verzorgde tuinen.  Auto's zijn er heel weinig . Iedereen rijd  hier in golfkarren rond, ook wij kunnen er een meekrijgen en tuffen het hele plaatsje rond.

 Op de Princesstraat houden ze ook van huizen met blauwe luiken, net als in Hoog Soeren :)

 kleur, kleur en nog meer kleuren.

 blauw,blauw en nog eens blauw met heel veel mijn zo geliefde Amerikaanse tuinstoelen.

 bij het pontje naar de overkant  naar Harbour Island.

 Mijn trots: een echt volkoren brood.

Echt volkoren meel kunnen kopen.

300 gram volkorenmeel, 200 gram wit meel, theelepel zout, gedroogde gist,water en kneden, kneden en  in 20 minuten in de over en het is het klaar! iedere keer weer een leuke verrassing.

 De avond voor vertrek kun je aan de lucht al zien dat er ander weer op komst is.

Jammer Eleuthera ,maar wij moeten  eerder vertrekken om in een beschutte baai te gaan liggen en wij varen  in 10 uur de 65 mijl naar Nassau  op het eiland Profidencialis, weer noordelijke in de Bahama,s.

 Vandaag is het echt Hollands weertje:  Grauwe luchten, veel regen en wij vinden het KOUD!!
Voor het eerst heb ik de hele dag een lange broek aan en een vestje.
Oke ,maar een voordeel, ik wen alvast aan het Hollandse klimaat en ik heb tijd om de blog bij te werken !

16 april (1e Paasdag) Exuma's bij Georgetown

19 april 2017

“All ships ,all ships, this is  the cruisers net of George Town, listen on vhf  68”

Elke morgen bij het ontbijt luisteren wij naar  dit cruisers net.  Net als in Luperon is er een liggerblijver die  hiervoor verantwoordelijk  wil zijn.

Eerst komt het weerbericht van Chris Park en  daarna  kun je je melden als nieuwkomer of vertrekker, er volgt nieuws over het stadje en  een vraag en aanbod mogelijkheid.

Handig , want  zo hoor je dat alleen op dinsdag en donderdag er verse aanvoer is en dat je er snel bij moet zijn. Zeker met de paasdagen ,want dan is alles 4 dagen gesloten.

Inmiddels zijn wij na 11 dagen liggen er aangewend om  de 2 mijl naar de overkant met onze dinghy te varen. Zelf liggen wij aan de oost kant van het eiland aan  hoger wal aan een prachtig wit strand.

 Tijdens de zeer winderige dagen, is dat terug  varen ,met zeiljack aan, tegen de golven in met hoge snelheid om zo min mogelijk nat te worden. Wij raken er al zeer bedreven in.

Door de harde wind,  blijven wij langer liggen, maar op deze mooie plek is dat zeker geen straf, wij maken mooie wandelingen langs het strand en aan de oceaan zijde van  het smalle eiland Exuma. Wij verkennen vele inhammen met  onze dinghy en zien in het helder blauwe water  de roggen op de bodem zwemmen. Veel vissen zijn er in dit “binnenwater” niet te zien.

Niet alleen de wind zorgt dat wij niet verder  gaan zeilen ,maar je  wij moeten nu eerst weer buitenom gaan .Dit zijn smalle stroomgaten ,waar je bij daglicht < liefst rond 12.00 uur >ivm goed licht, doorheen moet varen en dan ook nog op het moment dat het dood tij is.

Het is dus puzzelen en rekenen wanneer.   Het tij verloopt iedere dag een uur, dit betekend  dat  sommige dagen niet handig waren om te vertrekken  omdat dood tij of  vroeg in de morgen was( niet mogelijk,want wij moesten eerst nog een uur bij daglicht het gat uit en nog 35 mijl er na toe varen)of te laat  in de avond.

 Na deze lig periode besluiten wij  om onze planning aan te passen, en de Charly 2 en Thats live,  te verlaten en in een keer  naar een Eleuthra te varen, een ander nieuw , voor ons onbekend gebied in de Bahamas te gaan bevaren.

18 april

Gisteren om 12 :00 aangekomen op Eleuthra Island na een nacht doorzeilen vanuit George Town op Exuma Island aangekomen.

 Een tocht van ongeveer 120 mijl. We vertrokken de 18^e om 17.00 met een prachtige oosten wind  met een bij de windse koers (iets hoger dan halve wind) een rif in het grootzeil. Het eerste uur voorzichtig en zorgvuldig navigerend tussen de ondieptes en de onderwater rotsen. Eenmaal tussen de riffen vandaan een koers van 340 gr in rechte lijn op Eleuthera aan.  Heel comfortabel. We moesten laat in de middag om bij daglicht te vertrekken en ook weer met opkomend daglicht aan te komen bij Eleuthera, omdat het hier met al die ondieptes en rosten onder water, alleen maar veilig is om op zicht (eyeball navigation) over die ondieptes heen te komen.

 In de morgen, rond  drie uur minderen wij het voorzeil nog meer, maar wij blijven te snel gaan, nog steeds 7 tot 7.5  kn. Dus een uur later het voorzeil helemaal weg gereefd en op een gereefd grootzeil nog steeds 6 mijl varen.

Het is en blijft een fantastisch zeilschip , onze XC 45!

De kaart geeft het goed aan maar je moet toch op het voordek staan om aan de kleur van het water en de donkere vlekken (rots punten) goed te verkennen. Inge is daar inmiddels heel goed in geworden.

Om 12.00  laten wij ons anker vallen in de baai.

Vanaf de Shiva ziet het land er weer heel anders uit, meer huizen  in oud amerikaanse stijl ,houten met overdekte waranda’s, maar wij gaan straks aan land om dit te gaan  verkennen en kijken of wij wat fruit kunnen kopen in dit kleine dorpje.

  in een baai meet een doorkijk  naar de oceaan kant

 Een beetje onduidelijke foto, maar het geeft wel een indruk hoe wij met een van tevoren gemaakte route op de i pad van way point naar waypoint varen tussen de eilanden van de exuma,s, en als je goed  kijk kun je op de kaart de ondiepten lezen. Het rode pijltje geeft aan waar de Shiva voor anker ligt.

Een  sundowner op het strand met de bemanning van de Charlie 2 en de That's Live.

 overal zijn paden tussen de lage bebossing door  voor mooie wandelingen. naar de oceaankant van het eiland

 hagelwitte stranden met zeer fijn zand (door zandsteenrotsen als bodem)en alle kleuren blauwe zee.

 de  atlantische oceaan, geen zee om zomaar onvoorbereid over te gaan varen.

flessenpost !

En dan vinden wij een flessen post op het strand, nieuwsgierig  lezen wij het bericht van kinderen die vertellen dat zij op dit eiland zijn aangespoeld en om hulp vragen.

 wandeling naar hoogste punt van het eiland, samen met de bemanning van de Charlie 2 en That's live.

Atlantische  Oceaan de harde wind is niet te fotograferen.

 Deze foto geeft een beetje een beeld hoe smal  de hele Exuma's  eilanden zijn. Heel in de verte is een baai waar wij liggen met de Shiva. Links de oceaan en rechts de beschutte baai waar je lekker in de luwte van het eiland voor anker kan gaan

 nog een baai op de Exuma's

 uitzicht vanaf het hoogste punt van dit eiland.

 aqua blauw water,zoo mooi en ruig!

 Ondertussen gaat het gewone leven aan boord ook door, de "kleine" was doe ik zelf ,maar ophangen in de wind is een kunst op zich, al regelmatig ben ik kledingstukken kwijtgeraakt , maar nu weet ik de juiste methode: Gewoon  _waar mogelijk- de was een de waslijn rijgen en dan samen met Herman dit in de harde wind ophangen. Drogen gaat vanzelf, net als het verkleuren:)

 Thomas kan er maar niet genoeg van krijgen ,dus weer een lobster gevangen. Dit keer een hele grootte.

 Met Pasen natuurlijk de Matheus Passion gedraaid en een heerlijk paasontbijt aan boord van de Shiva. Op tweede paasdag een  paas brunch  met de bemanning van  de Charlie 2 en That's live. helaas waait het te hard om naar het strand te gaan en wij worden uitgenodigd op het "grootste "Schip de Charlie 2. Het wordt tevens ons afscheid, omdat wij eerder naar  het noorden willen vertrekken.

 Een foto van de plotter op onze stuurstand , waar de route  te zien is om uit de baai te varen (9 mijl) naar de oceaan kant.
Van waypoint naar waypoint laveren wij tussen de riffen door , rond 17.00 uur, als het licht nog goed is om ok de kleuren van het water te zien. Dit help ,zeer ter bevestiging dat wij prima varen door de riffen heen.

 De route  die wij gevaren hebben vanaf Dominicaanse Republiek naar Florida, naar Palm Beach.

En nu het laatste nieuws
Zeilplannen zijn er om voortdurend te veranderen, zo ook de onze.
Wij hadden afgesproken  in jan\ feb  een besluit gingen nemen over het verloop van de  verdere reis.
Wel/ niet terugvaren,  of verschepen, van waar vandaan in Amerika en wanneer stoppen met deze fantastische reis
 
Nog steeds vinden wij het rondzeilen op de boot geweldig, maar ook Hoog Soeren trekt, dus  het besluit is al snel dat wij volgend jaar  in Europa willen zijn.
Het liefst de Shiva willen verschepen  in het voorjaar in 2018.
 Helaas bestaat deze mogelijkheid niet meer, en besluiten dan deze reis op het hoogtepunt te beëindigen en naar Palm Beach te varen  in Florida.
 Ongeveer half mei zal de Sevenstar onze Shiva naar Europa brengen  in de Eemshaven .