30 maart 2017

vetrek Luperon naar Great Inagua island  ( meest zw eiland van de Bahama’s) 165 mijl.

Om Half acht staat Herman volgens afspraak bij het kantoor van de Commandante om de man naar ons schip te brengen.

En dan begint het;

Eerst tegensputteren dat er te veel wind staat(maar gisteravond mochten er van u drie schepen vertrekken!)en half acht is veel te vroeg ik kom zelf wel om 9.00 uur.

9.00 uur: geen commandante,

9.30 uur: nog geen commandante

10.00 uur commandante vaart voorbij en roept , nog 5 minuten

10.30 uur  nog 5 minuten, het lijkt wel of hij een spelletje met ons speelt.

11.00 uur de commandante aan boord  met twee assistenten, en wij krijgen despatio. Bij vertrek vraag het brutaaltje nog even of wij een presentje voor de commandante hebben, het hoeft natuurlijk niet maar toch…

 de baai  in Luperon

  de oceaan kant met de riffen.

 In de baai van Luperon  wordt veel gevist door de lokale bevolking en  om 6 uur in de morgen varen ze met deze kleine bootjes al de oceaan op!

Wij vertrekken zodra de mannen van boord zijn , er is hier een tijverschil van 70 cm en het tij verloopt al drie uur , snel dus over de ondiepte heen  naar buiten.

De wind is ENE en later ESE ,  15 -18 kn wind.

Na een uurtje varen weet ik het weer: zo gingen wij over de golven met de  oceaan oversteek. , en Shiva neemt de golven weer fantastisch.

Van 19.00   tot 7.00 uur begint ons wacht systeem van 3 uur op en 3 uur af. Wij proberen ons hier stipt aan te houden zodat wij alle twee onze slaap krijgen. Overdag   doen wij klusjes, brood bakken, navigeren ,blog schrijven ( soms),  lezen en een tukje doen.

Na de eerst wacht, meer wind, de zee is rommeliger  en ook in je bed, in de kajuit  moet je  je goed schrap zetten.

Voor de nacht reven wij altijd en dit keer scheurt  de zoom van het voorlijk  af tot aan het eerste rif. Gelukkig kunnen wij het nog goed zetten tot het eerste rif, dus voortaan bejaarde zeilen met een rif in het grootzeil.

14.00 uur aangekomen en 27 uur gezeild

Bij aankomst liggen wij  weer naast That’s live van Thomas und Susan. Met hun Dehler 34!!!! Natuurlijk even verhalen  en weerberichten uitwisselen en  Herman vertelt het verhaal over ons grootzeil , waarop Thomas zegt:” och Hermann , noch immer hast du ein formule 1 , aber jetz gehandicapt , mit zwei cycinder weniger geht es noch immer schnell!!!”

Oke ,  dat weten wij dan weer!

 de baai in Luperon.

  het  eerste gezicht  op Great Inagua. Het eerste en meest zuidelijke Bahama eiland

mijmeren en genieten!

 in de morgen is de zee nog rustig en wordt de blog bijgehouden.

 blauw, blauw en nog eens blauw!

 uit veiligheid overwegingen hangen wij nog steeds onze dinghy iedere avond op, wij kunnen immers niet zonder!

 Thomas heeft zelf een lobster (kreeft zonder grijpers) gevangen, "och Hermann, du kanst das auch, ik kan es dich lernen :)"

 het verlaten eiland, herman plant een boompje!

 hee, wij zien mensen op dit eiland. zo worden de daken van de strandtent hier gebouwd.

 landen op het strand en het bootje omhoog trekken voor het tij.

Dezelfde dag inklaren op Great Inagua,  met de dinghy landen op het strand, samen met de Charly 2. Wat gaat het inklaren hier gemoedelijk en met veel humor.

Wij betalen 300 dollard voor  alle eilanden op de Bahama’s en kunnen nu overal ankeren voor een jaar.

De volgende dag helemaal geen wind en  en wij verbazen ons over de prachtige kleuren blauw van het water, genieten van het zwemmen en de grote roggen van 1.50 meter die wij zo vanaf de boot zien zwemmen , zo helder is het water .Op de rug van de rog zwemt altijd een vis mee. In de avond komt er ook nog een kleine haai  ,1.40 m,langs ( ik spring dus maar niet meer overboord).

De zonsondergang is weer geweldig en met een glaasje  wijn, kijken en mijmeren wij over de grote Atlantische Oceaan.  De zee is kalm en in de verte moet op 40mijl afstand Cuba liggen en Guatanamo Bay.

Het is toch weer heel bijzonder dat wij hier liggen en dit allemaal kunnen doen.

Zondag 2 april 2017

Vertrokken naar Long Island  147 mijl vertrekken om 10.00 om met het juiste licht daar aan te komen voor het binnenvaren. Er zijn daar ondiepte en met” eyball “navigatie  kun je dan het beste de baai binnen varen.

Het is  luxe varen vanmorgen, de Mateus Passion aan, en ondertussen aan jullie ons verhaal vertellen: THAT’S LIVE,  dat zullen wij zeker niet ontkennen, en wij  genieten er volop van. ‘s Nacht rollen wij de genua een paar uur bijna weg om bij daglicht aan te komen en rond 9.00 uur varen wij een schiterende baai binnen. Het binnenvaren is met  hulp van het programma van Navionics  op de i pad redelijk gemakkelijk je kunt de riffen goed zien en ik sta voorop de punt om naar de kleur van het water te kijken en de riffen te kunnen zien.

In de baai is een Marina ,  met mooie opgeknapte ,kleurige gebouwen, maar het is uitgestorven er liggen twee schepen en geen mens te ontdekken,  in de baai liggen wij met 4 schepen.  Met de dinghy varen wij naar het eiland in de baai en landen op het strand, hagelwit zand en alle kleuren blauw water , zitten en genieten dus!

Wij blijven hier een dag liggen en dan geeft het weerbericht ons de boodschap dat wij op zoek moeten naar een beschutte baai.

Jammer Long eiland, graag hadden wij nog een dag het land op gegaan , maar de regel is nu eenmaal, veiligheid eerst en dus zeilen wanneer er gezeild kan worden!

Het is duidelijk dat we nu in de Centraal Bahama’s in een ander weer systeem terecht gekomen zijn. Tot nu toe zaten we steeds onder invloed van de passaat winden , de trade winds, zoals ze hier genoemd worden. Die zijn altijd uit het Oosten (ENE tot ESE) en meestal tussen de 18 en 25 knopen van November tot en met April daarna nemen ze wat af . Het weer systeem waar we nu mee te maken hebben staat meer onder invloed van de Lage druk ontwikkelingen aan de US oostkust van waar uit fronten uitwaaieren over de Bahama’s.  Vooruitlopend op de fronten draait de wind naar het Zuiden en naar Zuid west , en de wind is dan zwak tot matig, om bij het passeren van het front  wat gepaard gaat met buien en korte harde wind en veel regen, de wind in eens ruimt naar Noord West.  Omdat we in dit riffenrijke gebied beslist niet ‘s nacht willen varen moeten we dus altijd voor de nacht een beschutte ankerplek vinden en moet we dus goed in de gaten houden waar de wind vandaan gaat komen.  Als de fronten voorbij zijn neemt de invloed van de trade winds weer toe en gaat het weer stevig uit het oosten hier meestal NE, waaien.

Oke , er kwam dus zo’n frontsysteem aan en wij vertrekken eerder dan ons plan was  uit de baai van Long Island naar Conception een onbewoond, natuurpark.

48 mijl varen , vroeg vertrokken en om 14.00 aangekomen. Even voor jullie voorstellingsvermogen : Long Island is en lang als Nederland vanaf Den Helder tot Zeeuws Vlaanderen.

Aangekomen , direct de dinghy van het dak, motortje erop , want wij willen het strand op, Herman springt in het water om het anker te controleren en roept  mij :”Inge een hele grote rog, kom gauw!” zet dan zijn duikbril op en komt snel weer boven, snel, snel het trappetje uit, wat een schrik, het is een grote haai van zeker 4,50 m en ik heb de schipper nog nooit zo snel het water uit zien komen. De haai blijft ons maar gezelschap houden ,dus die dag hebben wij maar niet meer gezwommen.

De volgende dag  weer om 7.00 uur vertrokken (39 mijl, en voor het eerst sinds twee maanden aan de wind zeilen)om bij goed zicht en half tij ,tussen de kliffen door de opening van de Exuma’s binnen te kunnen lopen. Een prachtige tocht met een zeer bijzondere route tussen de riffen ,4 mijl,  naar binnen. De ipad  is weer een zeer handig extra handje , en ,vergeet mij niet, op de voorpunt, op de uitkijk naar ondiep water.  Het  is weer een heel bijzondere ervaring  deze platte eilanden binnen te varen, met de vele kleuren  azuur blauw water.

Hier zijn inmiddels vele schepen naar  binnen gevaren, om beschut water te vinden, maar, wij  vinden een fantastisch inham en liggen weer in prachtig blauw water, vlak voor het strand.

Natuurlijk weer dinghy van het dek en omgeving verkennen en wandeling naar  andere kant van het eiland , foto’s geven jullie een impressie.

7 april 2017

Vanmorgen naar George Town gevaren, je hebt enige verwachtingen, maar het is een simpele nederzetting , met wat winkels van Sinkel, en piep supermarktje( heel duur) en geen fruit, en vanuit de achterbak van een vrachtwagen koop ik een handje groenten.

In de gietende regen varen wij de 2 mijl terug met de dinghy en gaan direct in zwemkleding , in de regen ,de boot afsoppen met zoet  water, hard nodig want alles, wat je vastpakt is zout.

Inmiddels begrijp ik ook de waarschuwing uit de pilot ,dat je in je dinghy een noodpakket moet  meenemen, zeker als het donker is. Een handmarifoon, telefoon,  wat lichtpatronen, wat eten, een handdoek en iets warms om aan te trekken, dit alles in een waterdichte zak., voor het geval je  buitenboord motortje het begeeft. Maar goed, met was – en vuilzak en onze  rugzak bereiken wij veilig de overkant. Je ziet dus : het is echt “kamperen” hier!

 De komende paar dagen liggen wij hier nog wel, maar er is genoeg te verkennen, te snorkelen en klussen aan de boot  en heel  de Bahama,s met 13.878 km2 , eilanden, waarvan 28 % water wacht wel op ons. Rekening houdend met vele ondiepten ,die voor ons met onze diepgang van 2,20 m niet te bevaren zijn.

 Exuma's , lopen naar de oceaan kust en weer een imposant uitzicht.

onderweg nar de oceaankant allemaal struiken en bladeren met een dik blad , bestand tegen weer, wind en zout.

 Zo, voorlopig even  weer de laatste impressie van ons avontuur, wij vinden het erg leuk om reactie te krijgen en dat lukt niet iedereen op de blog. Maar een whatsap sturen mag ook. ( ik open dit wel als ik internet op de wal ergens kan ontvangen).Jullie reactie zijn een  enorme stimulans om met de blog door te gaan en het is erg leuk weer eens iets van het thuisfront te horen!