16 april (1e Paasdag) Exuma's bij Georgetown

19 april 2017

“All ships ,all ships, this is  the cruisers net of George Town, listen on vhf  68”

Elke morgen bij het ontbijt luisteren wij naar  dit cruisers net.  Net als in Luperon is er een liggerblijver die  hiervoor verantwoordelijk  wil zijn.

Eerst komt het weerbericht van Chris Park en  daarna  kun je je melden als nieuwkomer of vertrekker, er volgt nieuws over het stadje en  een vraag en aanbod mogelijkheid.

Handig , want  zo hoor je dat alleen op dinsdag en donderdag er verse aanvoer is en dat je er snel bij moet zijn. Zeker met de paasdagen ,want dan is alles 4 dagen gesloten.

Inmiddels zijn wij na 11 dagen liggen er aangewend om  de 2 mijl naar de overkant met onze dinghy te varen. Zelf liggen wij aan de oost kant van het eiland aan  hoger wal aan een prachtig wit strand.

 Tijdens de zeer winderige dagen, is dat terug  varen ,met zeiljack aan, tegen de golven in met hoge snelheid om zo min mogelijk nat te worden. Wij raken er al zeer bedreven in.

Door de harde wind,  blijven wij langer liggen, maar op deze mooie plek is dat zeker geen straf, wij maken mooie wandelingen langs het strand en aan de oceaan zijde van  het smalle eiland Exuma. Wij verkennen vele inhammen met  onze dinghy en zien in het helder blauwe water  de roggen op de bodem zwemmen. Veel vissen zijn er in dit “binnenwater” niet te zien.

Niet alleen de wind zorgt dat wij niet verder  gaan zeilen ,maar je  wij moeten nu eerst weer buitenom gaan .Dit zijn smalle stroomgaten ,waar je bij daglicht < liefst rond 12.00 uur >ivm goed licht, doorheen moet varen en dan ook nog op het moment dat het dood tij is.

Het is dus puzzelen en rekenen wanneer.   Het tij verloopt iedere dag een uur, dit betekend  dat  sommige dagen niet handig waren om te vertrekken  omdat dood tij of  vroeg in de morgen was( niet mogelijk,want wij moesten eerst nog een uur bij daglicht het gat uit en nog 35 mijl er na toe varen)of te laat  in de avond.

 Na deze lig periode besluiten wij  om onze planning aan te passen, en de Charly 2 en Thats live,  te verlaten en in een keer  naar een Eleuthra te varen, een ander nieuw , voor ons onbekend gebied in de Bahamas te gaan bevaren.

18 april

Gisteren om 12 :00 aangekomen op Eleuthra Island na een nacht doorzeilen vanuit George Town op Exuma Island aangekomen.

 Een tocht van ongeveer 120 mijl. We vertrokken de 18^e om 17.00 met een prachtige oosten wind  met een bij de windse koers (iets hoger dan halve wind) een rif in het grootzeil. Het eerste uur voorzichtig en zorgvuldig navigerend tussen de ondieptes en de onderwater rotsen. Eenmaal tussen de riffen vandaan een koers van 340 gr in rechte lijn op Eleuthera aan.  Heel comfortabel. We moesten laat in de middag om bij daglicht te vertrekken en ook weer met opkomend daglicht aan te komen bij Eleuthera, omdat het hier met al die ondieptes en rosten onder water, alleen maar veilig is om op zicht (eyeball navigation) over die ondieptes heen te komen.

 In de morgen, rond  drie uur minderen wij het voorzeil nog meer, maar wij blijven te snel gaan, nog steeds 7 tot 7.5  kn. Dus een uur later het voorzeil helemaal weg gereefd en op een gereefd grootzeil nog steeds 6 mijl varen.

Het is en blijft een fantastisch zeilschip , onze XC 45!

De kaart geeft het goed aan maar je moet toch op het voordek staan om aan de kleur van het water en de donkere vlekken (rots punten) goed te verkennen. Inge is daar inmiddels heel goed in geworden.

Om 12.00  laten wij ons anker vallen in de baai.

Vanaf de Shiva ziet het land er weer heel anders uit, meer huizen  in oud amerikaanse stijl ,houten met overdekte waranda’s, maar wij gaan straks aan land om dit te gaan  verkennen en kijken of wij wat fruit kunnen kopen in dit kleine dorpje.

  in een baai meet een doorkijk  naar de oceaan kant

 Een beetje onduidelijke foto, maar het geeft wel een indruk hoe wij met een van tevoren gemaakte route op de i pad van way point naar waypoint varen tussen de eilanden van de exuma,s, en als je goed  kijk kun je op de kaart de ondiepten lezen. Het rode pijltje geeft aan waar de Shiva voor anker ligt.

Een  sundowner op het strand met de bemanning van de Charlie 2 en de That's Live.

 overal zijn paden tussen de lage bebossing door  voor mooie wandelingen. naar de oceaankant van het eiland

 hagelwitte stranden met zeer fijn zand (door zandsteenrotsen als bodem)en alle kleuren blauwe zee.

 de  atlantische oceaan, geen zee om zomaar onvoorbereid over te gaan varen.

flessenpost !

En dan vinden wij een flessen post op het strand, nieuwsgierig  lezen wij het bericht van kinderen die vertellen dat zij op dit eiland zijn aangespoeld en om hulp vragen.

 wandeling naar hoogste punt van het eiland, samen met de bemanning van de Charlie 2 en That's live.

Atlantische  Oceaan de harde wind is niet te fotograferen.

 Deze foto geeft een beetje een beeld hoe smal  de hele Exuma's  eilanden zijn. Heel in de verte is een baai waar wij liggen met de Shiva. Links de oceaan en rechts de beschutte baai waar je lekker in de luwte van het eiland voor anker kan gaan

 nog een baai op de Exuma's

 uitzicht vanaf het hoogste punt van dit eiland.

 aqua blauw water,zoo mooi en ruig!

 Ondertussen gaat het gewone leven aan boord ook door, de "kleine" was doe ik zelf ,maar ophangen in de wind is een kunst op zich, al regelmatig ben ik kledingstukken kwijtgeraakt , maar nu weet ik de juiste methode: Gewoon  _waar mogelijk- de was een de waslijn rijgen en dan samen met Herman dit in de harde wind ophangen. Drogen gaat vanzelf, net als het verkleuren:)

 Thomas kan er maar niet genoeg van krijgen ,dus weer een lobster gevangen. Dit keer een hele grootte.

 Met Pasen natuurlijk de Matheus Passion gedraaid en een heerlijk paasontbijt aan boord van de Shiva. Op tweede paasdag een  paas brunch  met de bemanning van  de Charlie 2 en That's live. helaas waait het te hard om naar het strand te gaan en wij worden uitgenodigd op het "grootste "Schip de Charlie 2. Het wordt tevens ons afscheid, omdat wij eerder naar  het noorden willen vertrekken.

 Een foto van de plotter op onze stuurstand , waar de route  te zien is om uit de baai te varen (9 mijl) naar de oceaan kant.
Van waypoint naar waypoint laveren wij tussen de riffen door , rond 17.00 uur, als het licht nog goed is om ok de kleuren van het water te zien. Dit help ,zeer ter bevestiging dat wij prima varen door de riffen heen.

 De route  die wij gevaren hebben vanaf Dominicaanse Republiek naar Florida, naar Palm Beach.

En nu het laatste nieuws
Zeilplannen zijn er om voortdurend te veranderen, zo ook de onze.
Wij hadden afgesproken  in jan\ feb  een besluit gingen nemen over het verloop van de  verdere reis.
Wel/ niet terugvaren,  of verschepen, van waar vandaan in Amerika en wanneer stoppen met deze fantastische reis
 
Nog steeds vinden wij het rondzeilen op de boot geweldig, maar ook Hoog Soeren trekt, dus  het besluit is al snel dat wij volgend jaar  in Europa willen zijn.
Het liefst de Shiva willen verschepen  in het voorjaar in 2018.
 Helaas bestaat deze mogelijkheid niet meer, en besluiten dan deze reis op het hoogtepunt te beëindigen en naar Palm Beach te varen  in Florida.
 Ongeveer half mei zal de Sevenstar onze Shiva naar Europa brengen  in de Eemshaven .