25 maart
Van Puerto Rico naar de Dominicaanse Republiek (Luperon)
Van Puerto Rico naar de Dominicaanse Republiek (Luperon)
Na de reparatie van de rolfok installatie op donderdag 16
maart vertrokken naar de DR met
bestemming Luperon wat een populaire baai als pleisterplaats voor yachties schijnt te zijn.
De wind was gunstig Oost Noord Oost zo’n 15 tot 20 kts. De te zeilen afstand was 356 Mijl dus ongeveer zo’n 48
uur. Twee etmalen doorhalen.
We zeilden de hele tocht met vol tuig en in de nacht, voor het comfort als een van ons ging slapen met een rifje in het grootzeil.
De hele reis de fok uitgeboomd en het grootzeil ver naar buiten en de giek met de bulletalie vastgezet tegen een onverwachte gijp en het voorkomen van geklapper van de giek door het rollen van de boot vanwege de schuin van achter oplopende golven van een tot twee meter hoog. We liepen heerlijk gemiddelde snelheid tussen 7 en 8 knopen.
De hele reis de fok uitgeboomd en het grootzeil ver naar buiten en de giek met de bulletalie vastgezet tegen een onverwachte gijp en het voorkomen van geklapper van de giek door het rollen van de boot vanwege de schuin van achter oplopende golven van een tot twee meter hoog. We liepen heerlijk gemiddelde snelheid tussen 7 en 8 knopen.
17 -3 een paar uur te weinig wind en de motor aan. Na vier
uren en vlak voor het vallen van de nacht
motor uit en weer zeil gezet. We hebben kunnen zeilen tot vlak voor
Luperon. Het aanlopen van de ingang van de baai was even lastig gezien toch wel
hoge golven die op de riffen voor de kust braken. De ingang van de beschutte baai is vanuit zee moeilijk te
verkennen, dus het is alleen mogelijk om deze ingang bij daglicht aan te lopen.
Eenmaal in de beschutting van het rif moet er heel voorzichtig genavigeerd
worden tussen de riffen en ondieptes door om in de baai te komen. Ook in de baai veel last van niet goed
gemarkeerde ondieptes.
Gelukkig werden we opgewacht door Papo, een boot boy en iemand die allerlei
services voor de zeilers aanbiedt tegen een kleine vergoeding. 15;00 uur dus 49 uur later, voor anker en tevreden over mooie tocht, vroeg gaan slapen. Er lagen veel zeilboten die allemaal met allemaal de bestemming Noord (De Bahama's) hebben of die juist verder willen naar het Westen (De East Caribian) . Een internationaal gezelschap. Amerikanen, Canadezen, Fransen , Duitsers enz. Hier ontmoetten we weer- heel onverwachts- Julie en David van de Mahala. Heel gezellig. Twee dagen later kwam ook Charlie 2 met Rob en Anemieke weer binnen.
Het is een verrassend mooie baai, maar maar het water is heel vies ,ondanks de in en uitgaande stroom.Zwemmen is dus uitgesloten!
 |
| de eerste uren voel ik weer hoe het was toen wij de oceaan overstaken. de bekende rollers en ook het gevoel van veiligheid op onze shiva.grappig ,dat de zee zich niet laat fotograferen, de zee lijkt hier zo rustig. |
 |
| op onze boordcomputer kun je zien wat onze planning was via de satellieten kunnen wij ons schip volgen over de oceaan en weten waar wij zijn op elk moment. wij houden ook een positie bij op de papieren kaart( voor de veiligheid) |
 |
| Als je goed kijkt zie je grijze scheepjes om ons heen. via AIS, dat is automatic indivication system, kunnen wij de schepen die ook AIS hebben zien op ons scherm. Vooral in de nacht en bij slecht weer is dat heel prettig. |
de tweede dag zijn wij gewend aan de golven, en maak ik mijn eerste brood met meel, zout, droge gist en water.
mijn koopmans broodpakken hebben wij allemaal weggegooid : vol met beestjes!!!
M:(aar het lukt! en een paar dagen later gaat het nog beter. Wij gaan dus gist en meel in slaan voor het brood, want het amerikaanse brood vinden wij niet te eten, zo zoet of met garlic.:)
  |
| 15 minuten kneden : pats, klets, pats, herman is hier heel goed in! |
 |
 |
Het land is rijk aan grondstoffen: amber, larimar, een groenblauwe varietiet van het mineraal pestoliet en dit is de enige plaats ter wereld, waar dit gevonden wordt.
Het amber museum is in een oud koloniale gebouw van de een duitse familie ten tijden van de suikerplantage. het is een van de weinige gebouwen in de stad die opgeknapt zijn.
 |
| amber is er in vele kleuren van licht geel tot donker bruin. |
 |
| Toch maar even echte toeristen zijn, kreeft eten in een lokaal restaurantje! |
 |
schoenen poetsen in Santiago
|
Door de bouw van het panama kanaal werden de Amerikanen zeer geïnteresseerd in DR en zij bezetten het land van 1916-1924 . Na een zeer lange onstabiele periode, met veel verschillende presidenten en corruptie 's problemen , staat het land er economisch niet goed voor.
Nog steeds corruptie en een derde van de bevolking is werkeloos en heeft ook ook geen inkomen. vooral in het binnenland en de wijken buiten de drie grote steden is het heel armoedig.
Het land is heel vruchtbaar en er wordt veel groente en fruit verbouwd, maar alles gaat zeer ongeordend en ongestructureerd.
Je ziet veel mensen zoeken naar manieren om een beetje geld te verdienen ook hier in Luperon is dit zo. Maar het is ongelooflijk hoe vriendelijk en hoe behulpzaam iedereen is.
 |
| Santa Domingo de plasticstraat! |
 |
| bij benzinestation zie je regelmatig een bewaker staan ,met geweer. |
 |
| een plein in het oude koloniale gedeelte van Santo Domingo |
 |
| en even het hoekje om zie je het lokale straatgebeuren. |
 |
| het tijd verdrijf voor mannen:domino spelen! vier mannen spelen en veel meer kijken toe. |
 |
| Santo Dominco heeft 3 miljoen inwoners dit is twee derde van de bevolking. de stad heeft een oude koloniale kern die stamt uit de 15 e eeuw en is nu werelderfgoed geworden. maar er is nog heel veel verwaarloosd en dus op te knappen. |
 |
| In deze oude fort staan alle "koppen"van de vrijheidsstrijders in dit land. |
 |
| straat beelden van een plaatselijke markt. |
 |
| Bijna alle auto's zien er zeer gedeukt uit, ook onze huurauto was behoorlijk bijzonder! |
 |
| helaas lukt het niet om te foto's van de oude koloniale huizen op de blog te krijgen. |
 |
| Zicht op de rustige en beschutte baai in Luperon |
Overmorgen vertrekken wij naar de Bahamas eindelijk is het rare weer met harde wind voorbij en is de oceaan weer rustiger.
Wij varen naar Gr Inagua om in te klaren dan naar Acklin island door naar Long island.
Allemaal twee of een lange dag varen. dan gaan wij in dagtochten genieten van te te verwachten azuurblauwe zee. Wij zijn reuze benieuwd.
Het kan zijn dat jullie nu langere periodes niets van ons horen ,omdat het internet zeer matig tot slecht is dus dag dag tot een volgende blog.
29 maart 2017
Gisteren hebben wij samen met Rob en Annemiek nog een
keer een auto gehuurd van Pabo
natuurlijk was het weer een oude rammelbak en lacherig ontdekten wij dat dit
keer de linkerdeur niet open kon, de banken niet naar voren konden en de
achterklep met een ijzeren staaf vastgezet moest worden bij inladen. Maar dit
kon de pret niet drukken!.
Vroeg gingen wij op weg om op tijd te zijn bij de 27 watervallen. Allemaal kon je die
naar beneden springen en dat feest wilden wij wel mee maken.
Helaas, helaas. Om 9 uur in de morgen stonden er al twee autobussen, dus er was een cruiseschip in de haven
van Puerto Plata.
Dus…. Wat zullen wij doen? In de file deze watervallen
inspringen of omkeren en naar de stad. Wij besloten het laatste. Het bleek een
goede beslissing ,want er lagen zelf twee hele grote schepen aan de steiger en
dat betekend zeker 6000 mensen als invasie naar deze stad en naar de
watervallen.
Het strand is er prachtig en daar hebben wij geluncht( de
eeuwige hamburger)!
En het ambermuseum bezocht van de oude koloniale fam Benz
uit 1590.
Dit is een van de weinige huizen die opgeknapt zijn en op de
foto’s zie je hoe de oude huizen eromheen nodig opgeknapt moeten worden. Het is
zelfs de vraag of dit voor veel panden nog mogelijk is.
Tot slot nog naar de supermarkt om in te slaan voor de Bahama’s.
Inmiddels heb ik al geleerd dat je voor verswaar absoluut
geen lijstjes moet maken, maar gewoon moet kijken wat er is.
Hoera, het is het seizoen van de grote witte kolen,
aubergines, papaja’s, paprika’s, limoenen, en ananassen. Daarvan liggen er
dus bergen vol van. In de koeling vind je dan nog een beetje importgroenten en
fruit, maar die zijn niet lang houdbaar,
dus niet zo geschikt. Wij vullen dit aan met blikgroenten en inmiddels heb ik
al zeker 20 heerlijk recepten aan boord. Dus afwisseling genoeg!
Vanavond lekker pannenkoeken, gewoon zoals vroeger thuis, met bloem, ei en melk
en een pot stroop nog uit Nederland.
Hummmmm, ouderwets lekker!
Morgenochtend rond tien uur met hoog water de baai uit,
samen met Annemiek en Rob van de
Chalie II en nog drie schepen, die allemaal gewacht hebben op minder en
gunstige wind.
Maar eerst moeten wij nog onze Despacio verkrijgen van de
Commandante,
En dat is hier een heel ritueel.
Herman en Rob gaan eind van de dag proberen een afspraak te
maken of hij om 8,00 in de morgen
wil komen.
Vindt hij dat het weer goed is dan zegt hij hoe laat hij aan
boord wil komen.
Meneer de commandante moet dan door ons met onze dinghy
opgehaald worden en komt dan aan boord.
Controleert het schip en je krijgt dan een DESPACIO, die wij
weer nodig hebben bij het inklaren in de Bahama’s.
De regel is dan dat je binnen een uur moet vertrekken.
De plannen zijn nu:
-
Luperon – Grand Inagua naar Mathew Town 170 mijl
-
Daar inklaren en de volgende dag
-
Naar Acklin island 85 mijl
-
Daar ankeren afhankelijk van de wind
-
Aacklin Island naar Longeiland 75 mijl en dan vanaf daar kleine dagtochten in de Exuma’s
-
In Santa Domingo rijden er dezes taxibusje: deur staat altijd open en je stapt erin.
de een is nog gedeukter dan de ander!
 |
| De baai in Luperon inmiddels ligger er naast de "blijvers ook veel zeilers die door willen naar de Bahama's |
 |
| In de baai kun je de golven over het rif horen rollen. |
 |
| inmiddels zijn wij alweer noordelijker aangekomen en wordt het eerder licht en later donker dit is om 19.30 uur in de avond. |
